بستن راه توسط اوباش در مسیر رامهرمز به پتک با سلاح گرم و سرد+فیلم موجود است

امنیت جانی معلمان رامهرمز را تأمین کنید/عدم قاطعیت دستگاهها قانون شکنان را جری تر کرده است/اتفاقاً قضیه به رامهرمز مربوط می شود

سرویس اجتماعی- یاران ۳۱۳؛ شاهدان عینی از بستن راه توسط قانون شکنان نزاع های طایفه ای در مسیر رامهرمز به پتک خبر داده اند.

به گزارش خبرنگار یاران ۳۱۳ ظهر امروز در مسیر رامهرمز به پتک بازهم برخی افراد وابسته به نزاع های قومیتی با سلاح گرم و سرد گردنه ورود به پتک را بستند.

در چندین ماه گذشته بر اثر نزاع دسته جمعی بین دو طایفه از توابع باغملک در روستای پتک ۱۰ نفر کشته شده که حواشی این جنایت بعد از چندین ماه هنوز دامنِ شهرهای اطراف نظیر رامهرمز را گرفته است. این در حالی است که چندین خانه و مغازه توسط این قانون شکنان با سلاح گرم و سرد در چند ماه اخیر در شهرستان رامهرمز مورد حمله قرار گرفته است.

یاران ۳۱۳ نیز در چندین مطلب دلسوزانه، از مسئولین شهرستان رامهرمز و باغملک و مراجع استانی و کشوری درخواست کرده است که هرچه سریعتر این قائله را خاتمه دهند و با بکارگیری اهرم مقتدر قانون و اختیارات قانونی با قانون شکنان برخورد قاطع نمایند که متأسفانه عدم استفاده مقتدرانه از قانون باعث شده است این قانون شکنان جری تر شوند.

اما امروز ظهر در حالی که معلمان رامهرمزی در حال برگشت از محل تدریس خود یعنی ابوالفارس به شهرستان بوده اند با هشدارهایی از ماشین هایی روبرو شده اند که از رامهرمز به سمت ابوالفارس در حرکت بودند. معلمان با ترس و دلهره به مسیر ادامه می دهند که در گردنه ورودی روستای پتک با افرادی مواجه می شوند که نقاب زده و سلاح گرم و سرد در اختیار دارند که آماده حمله هستند. فیلم موجود است و بزودی رسانه ای می شود.

هرچند معلمان توانستند با سرعت هرچه بیشتر از محل خارج شده و جان خود را نجات دهند اما باید به مسئولین محترم گفت اگر شما مسئول تأمین امنیت جان مردم نیستید پس چه کسی مسئول تأمین جان مردم است؟ آیا شما نمی دانید که منطقه هنوز آرام نشده که نیروهای خود را از محل خارج کرده اید؟ قطعاً در جواب با این مسئله مواجه خواهیم شد که :«این مسئله مربوط به باغملک است نه رامهرمز!».

اما در پاسخ مجدد به این استدلال باید گفت: اتفاقاً این مسئله جزو حوزه استحفاظی رامهرمز است. تا کی باید به این بهانه از زیر مسئولیت حفظ جان مردم و معلمان عزیز شانه خالی کرد؟ مسیر رامهرمز به ابوالفارس در حوزه استحفاظیه رامهرمز قرار دارد و مسئولین رامهرمز موظفند تأمین امنیت این مسیر را از گزند اراذل و اوباشی که تحت عناوین نزاع های قومیتی به ماشین های مردم و معلمان حمله می کنند، حفظ کنند.

آیا اگر معلمان نمی توانستند از این صحنه به سلامتی عبور کنند گناه این جنایت به گردن کوتاهی ها نمی افتاد؟ پیش از این نیز بیش از ده ها مورد از مردم و معلمان مورد حمله این قانون شکنان قرار گرفته اند اما باز هیچگونه برخورد قاطعی را شاهد نبوده ایم.

پیش از این یاران ۳۱۳ در مصاحبه با چند شهروند رامهرمزی وضعیت امنیتی اجتماعی پیش آمده را برای مسئولین مطرح نموده است که متأسفانه مورد توجه کافی قرار نگرفته است. متن مصاحبه یک معلم با یاران ۳۱۳ که چندماه قبل مورد حمله این قانون شکنان قرار گرفته است بدین شرح است:

گفتگوی قدیمی یاران ۳۱۳ با یک معلم:

«به سراغ یک معلم می رویم که می دانیم در منطقه ای تدریس می کند که باید از پتک و دیگر مناطق محل درگیری بگذرد تا به آنجا برسد.

این معلم که از ما خواست نامش فاش نشود(یاران ۳۱۳ اگر نیاز بداند نام ایشان را نیز منتشر می کند) می گوید:«من معلم هستم. در هفته سه روز ابوالفارس می روم. خدا رو شکر منطقه ابوالفارس آرام است. ابوالفارس در این درگیری ها نبوده به جز روستای سه تلون که به نوعی در درگیری هم دخالت داشت. ما باید از پتک بگذریم تا به ابوالفارس برسیم. محل درگیری ها پتک بوده؛ ما چند نفر همکار هستیم که در روستای باوج تدریس داریم. در این مدت برادران نیروی انتظامی را می بینیم که در آن منطقه حضور دارند. هرچند تعدادشان کم است اما انصافاً دلم برای آنها می سوزد که چرا و به چه دلیلی این همه نیروها باید اینجا باشند و این همه هزینه بشود بخاطر برخی افراد نادان که به همدیگر رحم نکردند و یک حادثه هولناک انجام دادند. هرچند شاید کل افراد این دو طایفه در این درگیری نبودند بلکه چند نفر معدود این جنایت را انجام دادند و کل دو طایفه را درگیر کردند و آبروی همه را بردند. ما که داریم این مسر را هر روز می رویم هر لحظه احساس خطر می کنیم که یک عده بریزند و ما را اشتباهی بگیرند و خلاصه از خجالت ما در بیایند. » از او می پرسیم مگر تا حالا برای مابقی همکارانت اتفاقی پیش آمده است؟ زود جواب می دهد: «بله؛ همین هفته قبل یکی از همکاران که اتفاقاً تنها با پراید از سمت رامهرمز به سمت مدرسه می آمد سر راهش را با گرز و چماق گرفتند و ازش سؤال می کردند که چکاره هستی؟ یعنی از چه طایفه ای هستی؟ او هم با ترس و لرز و لکنت زبان توانست به اینها ثابت کند که از دو طرف درگیری نیست و رهایش کردند اما بنده خدا مثل می بید می لرزید وقتی به مدرسه رسید».

معلمِ همشهری ما که اتفاقاً رامهرمزی هم نبود ادامه داد: «نظام ما اقتدار دارد نباید به واسطه خرابکاری یک عده که معلوم نیست کی هستند از چه قوم و طایفه ای هستند امنیت یک شهر به خطر بیافتد! باید قاطعانه برخورد کنند. بعد از کشتن ۱۰ نفر انسان دیگر نباید مراعات شود دیگر رأفت اسلامی و کدخدامنشی فایده ندارد و مسئولین باید از اختیارات قانونی خود استفاده کنند. ما امنیت می خواهیم»